𝗡𝗮𝗮𝘀𝘁 𝗶𝗻𝗱𝗶𝘃𝗶𝗱𝘂𝗲𝗹𝗲 𝗱𝗲𝗲𝗹𝗻𝗲𝗺𝗲𝗿𝘀 𝗹𝗼𝗽𝗲𝗻 𝘃𝗲𝗹𝗲𝗻 𝗱𝗲 𝗪𝗮𝗹𝗸𝟰𝗩𝗲𝘁𝗲𝗿𝗮𝗻𝘀 𝗼𝗼𝗸 𝗶𝗻 𝘁𝗲𝗮𝗺𝘃𝗲𝗿𝗯𝗮𝗻𝗱.

Zoals het team van stichting Stichting Veteranen 2 Can Rule. Dit team bestaat uit vijf deelnemers waarvan de jongste loper 11 jaar en de oudste loper 70 jaar is. Op zaterdag 10 september zullen zij vanaf het Militair revalidatiecentrum in Doorn teruglopen naar hun thuisbasis, het veteranencafé in Tiel. Onderweg worden ze ondersteund met een mobiel rustpunt, een viertonner uit een privécollectie.

Stichting 2 Can Rule bestaat uit veteranen van verschillende missies.

Overigens zet ‘2 can rule’ zich met een veteranencafé al jaren in voor het welzijn van veteranen. Hiermee creëren zij een veilige plek voor ontmoeting en kameraadschap en bieden waar nodig een luisterend oor en nuldelijnszorg!

Leuk weetje: de term ‘2 Can Rule’ stamt uit de tijd van de EUFOR-uitzending; daar gold de regel dat er twee blikjes bier per persoon per dag genuttigd mochten worden. Aangezien er nergens gesproken werd over de grootte van het bierblikje, heeft een militair een afvalton van honderd bij vijftig centimeter beschilderd alsof het bierblikje was. Daar kan veel bier in…..! 😉 Die ton staat nu in het Nationaal Militair Museum en maakt deel uit van een speciale sectie met materiaal van recente missies.

‘Één team, één taak’, is een veel gehoorde leus van medewerkers van Ministerie van Defensie. En dat zien we terug bij Walk4Veterans .

“De Walk4Veterans sluit goed aan bij onze doelstelling en door onze deelname kunnen we actief een steentje bijdragen!”, zegt teamcaptain Ronald van Riet.

Vanuit Platform Militaire Historie Ede loopt een team van vier personen in de eigen omgeving mee ten behoeve van de Walk4Veterans. Het platform Militaire Historie Ede zet zich dagelijks in voor het in leven houden van de militaire historie van Ede. Dit doen zij door het verzorgen en ondersteunen van rondleidingen, organiseren van exposities, het ontvangen van scholen en door het aanbieden van diverse battlefield wandel en fietsroutes.

Overigens zet het platform zich ook met een Veteranenontmoetingscentrum al jaren in voor het welzijn van militairen en veteranen. Hiermee creëren zij een veilige plek voor ontmoeting en kameraadschap en bieden waar nodig een luisterend oor en nuldelijnszorg!

Onze trouwe, jaarlijkse terugkerende deelneemster aan de Walk4Vetearns, Priscilla, heeft op haar werk 115 burpees gedaan. “Een burpee is volgens velen een fitness oefening uit de hel, maar ik heb gezegd dat ik voor elke euro die de leden van de sportschool waar ik werk doneerden, een burpee zou doen”, vertelt Priscilla. Met deze functionele oefening voor je hele lichaam werk je aan verschillende trainingsdoelen in één. Tijdens de push-up, de plank en de sprong vanuit de squat gebruik je veel spieren. Je traint vooral je core-spieren, borst, triceps, benen en billen. De burpee dankt zijn naam aan de Amerikaanse bewegingswetenschapper Royal H. Burpee, die de burpee-test ontwikkelde. Deze test werd veel gebruikt in het Amerikaanse leger om de fitheid van soldaten snel en effectief te meten!

“Ik had niet verwacht dat ze zo enthousiast zouden zijn, maar er werd in totaal €115,- gedoneerd. En ja, dat betekende dat ik 115 burpees heb moeten doen. Uiteraard heb ik dat, met de militairen in mijn achterhoofd, gedaan”, besluit Priscilla. 

Het Almeerse koppel Bob en Annelien, gaat als ‘Team Bobbelien’ meedoen aan de Walk4Veterans. Hun streven is om 100 kilometer af te leggen. De stappen die ze overdag op het werk zetten tellen niet mee. “Nee, dat zou te makkelijk zijn”, aldus Annelien. “We gaan telkens een avondwandeling maken om aan onze afstand te komen”.

Bob en Annelien willen met hu actie niet alleen zoveel mogelijk geld ophalen voor de projecten van Hulp voor Helden met hun deelname. Ook willen ze anderen inspireren om hun medemens te helpen!

Wil je team Bobbelien steunen? Klik dan hier!

Een piepjong en tegelijkertijd groots evenement waarbij VeVa studenten uit het hele land aandacht vragen voor het bijzondere werk van militairen. Het is hun manier om nationale Veteranendag aan te kondigen en ervoor te zorgen dat veteranen de erkenning en waardering krijgen die zij verdienen! Elke school bedenkt een eigen uitdaging waarvoor de leerlingen zich laten sponsoren. De opbrengst gaat naar Hulp voor Helden en komt ten goede aan projecten als de MissionKit, Veteranenhond, ECHOS-Homes en Scale Models for Vets.

Het ROC Nijmegen heeft deze week het spits afgebeten door op 25 en 26 april, 60 kilometer te marcheren! Zij zijn de initiatiefnemers van dit evenement en hebben vorig jaar ook gelopen naar het idee van Sascha van Well. Dit jaar marcheerden zij specifiek voor het project ‘ECHOS-Homes’ en om die reden heeft Hulp voor Helden de mobiele verkoopwagen van ECHOS ingehuurd om de jongelui te verwennen met een lekkere lunch op beide dagen. Harold Jacobs heeft als vertegenwoordiger van ECHOS-Homes de deelnemers bij het defilé toegesproken en uit naam van Hulp voor Helden het geweldige bedrag van € 5.974,50 in ontvangst mogen nemen. Vanzelfsprekend zijn alle deelnemers door Harold uitgenodigd om tijdens hun stage in Oirschot langs te komen bij de ECHOS aldaar!

Al met al was het een geweldige aftrap voor VeVa Marcheert, dat dankzij Hulp voor Helden dit jaar een landelijke uitrol zal krijgen. Op 17 juni a.s., de week voor veteranendag, zullen 16 VeVa-scholen dit prachtige voorbeeld gaan volgen! Klik hier voor alle info van dit mooie evenement.

Voor de Veva studenten van het ROC Nijmegen heeft Sascha van Well in het kader van haar stageopdracht een 24 uurs mars geïnitieerd. In etappes van 12 uur zullen de studenten geconfronteerd worden met de fysieke en mentale componenten van het ‘militair zijn’. Bovendien willen ze zo ook iets kunnen betekenen voor onze veteranen. De studenten laten zich namelijk sponsoren voor het goede doel ‘Hulp voor Helden’.

Vanuit haar opleiding heeft Sascha de opdracht gekregen om een schoolactiviteit te organiseren. Tijdens haar stage wordt ze begeleid door veteraan Perry van Mierlo en werkt ze samen met verschillende andere veteranen. Hun verhalen hebben haar geïnspireerd om iets terug te doen voor hun tomeloze inzet tijdens missies en onze vrijheid.

De beslissing om voor de stichting “Hulp voor helden” te kiezen kwam mede door de verhalen en persoonlijke ervaringen die militaire collega’s met mij hebben gedeeld. Zo vertelde een militaire collega aan mij dat tijdens een uitzending in Irak een directe collega van hem is gesneuveld. Waarna hij terug is gevlogen naar Nederland om tijdens de ceremonie zijn kist te dragen en om de vrouw en kinderen van zijn collega een hart onder de riem te steken. En mede door de juiste begeleiding heeft hij dit een plekje kunnen geven. Ik vind het heftig om zijn verhaal aan te horen, omdat het natuurlijk niet zomaar iets is wat je mee maakt. Daarnaast ben ik heel blij voor mijn collega dat hij de juiste hulp heeft gekregen. Door zijn verhaal raakte ik geïnspireerd om andere veteranen die ook zoiets hebben meegemaakt op deze manier hulp te kunnen bieden.

Onze studenten vinden het interessant om van militair instructeurs ervaringen en belevingen aan te horen die zij op de diverse missies hebben meegemaakt. Mede daardoor vonden zij het fijn om op deze manier een bijdrage te leveren aan dit goede doel. Namens Team VEVA Boxmeer wil ik via deze weg eenieder die ons nog gaat sponsoren of al gesponsord heeft hartelijk bedanken.

Toen Guusje van Wezel zich in juni jl. inschreef voor de Walk4Veterans vroeg ze ons of het sponsorgeld dat ze hoopt op te halen, gedoneerd mag worden aan ‘Scale models for Vets’. Een stichting die speciaal voor veteranen allerlei activiteiten organiseert rondom ‘modelbouwen’. Daar wilden we natuurlijk meer over weten. Dus gingen we in gesprek met Guusje en vroegen haar waarom zij zich wil inzetten voor dit bijzondere doel.

‘Ik loop voor schaalmodellen voor veteranen’

Guusje van Wezel is op 18-jarige leeftijd voor de Marine gaan werken en heeft daar 12 jaar lang gediend. Via de beveiligingswereld werd ze gedetacheerd bij het Politiebureau Rotterdam Doelwater, het hoofdbureau aldaar. Dit werk bleek goed bij haar te passen en binnen de kortste keren werd ze in vaste dienst genomen op de arrestantenafdeling. Daar nam ze een tijd lang DNA af bij verdachten en kreeg zo steeds meer interesse voor ‘forensisch bewijs’. Ze verhuisde dan ook naar de afdeling forensische opsporing. Daar volgde ze verschillende specialistische opleidingen en werkt nu al ruim 15 jaar met veel plezier als forensisch onderzoeker.

Na haar werk zit Guusje niet stil. ‘Sinds maart 2020 ben ik regiovertegenwoordigster van de vereniging van ex- en actief dienende vrouwelijke militairen der Koninklijke Marine (Ex-ActKM)’, vertelt Guusje, ‘en daarnaast, bouw ik graag aan mijn zelfbedachte diorama’s. Dat zijn driedimensionale miniatuuropstellingen waarin realistische of fictieve situaties worden getoond’. Haar werkervaring en creatieve geest vormen hiervoor een belangrijke basis. (Bekijk haar werk op instagram).

‘Gewoon kunnen zijn wie je bent en alles even vergeten’

Via deze passie voor miniaturen kwam Guusje vorig jaar in contact met ‘Scale Models for Vets’, een stichting die modelbouw inzet als een therapeutisch tijdverdrijf voor veteranen met PTSS. ‘Dit is zo’n mooi initiatief’, zegt Guusje, ‘Ze organiseren bouwavonden en bieden gratis bouwpakketten aan voor veteranen die daar door omstandigheden zelf geen budget voor hebben. Door de concentratie die het modelbouwen vergt, kunnen veteranen hun trauma even vergeten. Dat is echt geweldig’. Volgens Guusje is het een unieke vorm van ontspanning gecombineerd met vertrouwd kameraadschap. ‘Tijdens een bouwavond mag je gewoon zijn wie je bent en heb je vaak aan een half woord al genoeg’. Lees hier meer over Scale Models for Vets.

Door haar werk weet Guusje als geen ander wat trauma’s met een mens kunnen doen. Dus toen zij op de website van de vereniging Ex-actKM de Walk4Veterans voorbij zag komen ontstond gelijk het idee om 75 kilometer te gaan lopen en deze bijzondere doelen aan elkaar te verbinden; lopen voor schaalmodellen voor veteranen. ‘Ik hoop dat ik zo nog meer veteranen kan stimuleren om deze prachtige hobby te gaan uitoefenen en ze de mogelijkheid te geven weer even te kunnen zijn wie ze waren!’

Wil jij Guusje steunen met dit mooie initiatief? Ga dan naar haar Walk4Veterans sponsorpagina!

Het bedrijf DataExpert is dit jaar zakelijk sponsor van de Walk4Veterans. Maar wat maakt nou dat een ICT-bedrijf uit Veenendaal zich hard maakt voor het welzijn van veteranen? We gingen in gesprek met Ana Maria Oniceanu, Manager Counter Crime Analytics bij DataExpert en zij legt uit waarom zij het zo belangrijk vindt dat veteranen de waardering krijgen die ze volgens haar verdienen!

Ana Maria bekleedde in het verleden verschillende functies op het gebied van ICT. Meestal waren dit functies met betrekking tot data-analyse. Initieel deed ze dat vanuit de discipline ‘Marketing’, waarbij data werd geanalyseerd om de verkoop en omzet van een bedrijf te stimuleren. Sinds ze bij DataExpert werkt, richt ze zich op data-analyse voor veiligheidsdoeleinden. Daarbij is ze verantwoordelijk voor de accounts Defensie, Politie, FIOD en andere opsporingsdiensten. Allen gericht zich op het opsporen en voorkomen van criminaliteit.

“Wij helpen Defensie bij het versterken van hun informatiepositie.”

‘Met Defensie had ik gelijk een speciale klik’, aldus Ana Maria. ‘Ik denk dat deze klik ontstond door de missie van Defensie, waarbij veiligheid en vrijheid voorop staan. Aspecten die wij in ons dagelijks leven als zo vanzelfsprekend beschouwen! Aan de andere kant trok mij de geweldige intrinsieke motivatie die ik telkens weer terugzag in de ogen van elke veteraan, elke militair en elke defensiemedewerker. Ze zijn ongelofelijk loyaal en toegewijd en bovendien bereid om zichzelf op te offeren voor het gemeenschappelijke belang.’

Omgevingsanalyse

De omgevingsanalyse bij Defensie is heel breed. Maar wat houdt dit eigenlijk in? Ana Maria legt uit. ‘Informatie is nodig om snel goede beslissingen te kunnen nemen met betrekking tot onze veiligheid – op strategisch niveau – en voor de veiligheid en het succes van onze missies – bijvoorbeeld om beter te kunnen voorbereiden, verdedigen of juist een conflict op te lossen. Voordat Defensie een missie in het buitenland start, moet er eerst een goed beeld geschetst worden van de omgeving. Dat wordt gedaan door data-analisten van Defensie. Daar komt zoveel data bij kijken, dat het soms ontzettend lastig is tijdig de juiste conclusie te trekken en het juiste informatiebeeld te vormen. En dat is nu precies waar wij Defensie graag bij steunen; het weghalen van deze complexiteit.   

De Walk4Veterans actie is een manier om ons respect tonen voor wat onze veteranen doen; soms op plekken waar niemand wil zijn!’

De factor ‘mens’

DataExpert vindt het ook erg belangrijk dat de mensen die met de gegenereerde informatie op pad gestuurd worden, continue worden gesteund. Zij moeten namelijk met deze informatie hun missie volbrengen. ‘Telkens weer zijn mijn collega’s en ik onder de indruk van de enorme gedrevenheid van deze mensen. Zij vinden het heel normaal om zichzelf en hun gezinnen ondergeschikt te maken aan onze gezamenlijke vrede en veiligheid. Een aantal van hen keert soms terug met een rugzak vol emotionele bagage. Denk aan PTSS, dat zich in verschillende gradaties kan voordoen.  

De Walk4Veterans

‘Ik vind het geweldig dat ik elke dag weer kan bijdragen aan het versterken van de informatiepositie van Defensie. Daarom ben ik zo blij dat we de Walk4Veterans als bedrijf kunnen sponsoren. Zo kunnen we toch een beetje laten zien wat we doen en vooral waarvoor we het doen! Het is een manier om dankjewel te zeggen en een stukje erkenning en waardering te tonen voor het werk dat militairen voor ons doen. Want laten we wel wezen, wij zitten veilig in ons kantoor te werken terwijl zij het gevaarlijke werk doen. De Walk4Veterans actie is een manier om ons respect tonen voor wat onze veteranen doen, soms op plekken waar niemand wil zijn!’

De Hoeksche Waard rond in 12 etappes, al hardlopend over een afstand van ruim 75 kilometer! Inmiddels heeft Aloys al een aantal etappes afgelegd langs dorpskernen, monumenten en herdenkingspunten die een link hebben met oorlog of bevrijding. Van iedere tocht maakt hij een filmpje waarin hij vertelt over de route die hij aflegt en over zijn ervaringen als Libanon-veteraan. En iedere etappe draagt hij een ander kledingstuk, van organisaties, verenigingen of bedrijven die voor hem belangrijk zijn. “Ik ben begonnen met de gesponsorde sokken van de Gemeente Hoeksche Waard die ik van de burgemeester gekregen heb”, aldus Aloys. “het ‘vlekken-shirt’ van Defensie, mijn Unifil-T-shirt en het shirt van het Veteraneninstituut, zullen natuurlijk ook niet ontbreken!”.

Als dienstplichtige van de lichting ’78-5, was Aloys in Assen gestationeerd bij de 43^e brigade. Het leek erop dat hij zijn tijd ‘gewoon’ uit zou dienen totdat eind ’78 de situatie in Libanon drastisch veranderde. De VN zat hiermee in een lastig pakket, de Fransen trokken zich terug en Nederland wilde zich wel graag profileren en stapte naar voren. Maar de 44^e brigade die speciaal bedoeld was voor VN-missies, kwam manschappen tekort. “En dus kwamen ze bij de 43^e uit. Er was geen sprake van vrijwilligheid, er werd ons op een vrijdagmiddag kortweg meegedeeld dat we naar Libanon zouden vertrekken”, vertelt Aloys.

Bij terugkomst, bleek Aloys niet meer dezelfde als bij vertrek. Hij droomde veel en had last van herbelevingen. Hij voelde zich verloren, zijn verkering liep niet lekker en ging ook uit. Nazorg was er toen nog niet of nauwelijks en hij moest  het zelf zien te rooien. Aloys besloot om als Kort-Verband-Vrijwilliger terug de dienst in te gaan. Dat pakte niet goed uit voor hem, hij kwam in een heel andere wereld terecht dan waar hij uitgestapt was en het paste niet meer bij hem. Nadat hij een aantal jaren in het bedrijf van zijn vader meewerkte, ging hij als gemeenteambtenaar aan het werk; werk dat hij nu nog altijd met veel plezier doet.

Aloys verbond zich als vrijwilliger aan het Nederlands Veteraneninstituut voor het programma ‘Veteraan in de klas’. Voor dit programma staat hij niet alleen voor groep 7 en 8 uit het basisonderwijs maar ook in het voortgezet onderwijs en het beroepsonderwijs en verzorgt hij lezingen voor bedrijven.  “De diversiteit is erg leuk. In het basisonderwijs kan ik bijvoorbeeld de parallel trekken naar pesten, een soort van oorlogvoering in mijn beleving, en in het beroepsonderwijs inzoomen op dilemma’s: hoe zou jij reageren in een bepaalde situatie, wat zou je doen en kiezen onder extreme en buitengewone omstandigheden?”, aldus Aloys.

“Ik weet hoe het voelt om met PTSS te leven en hulp nodig te hebben. Daarnaast is bewegen een tweede natuur en snijdt het mes zo aan twee kanten”.

In 2007 komt hij zijn jeugdvriendin weer tegen, de verkering die kort na zijn terugkomst uit Libanon stukliep. Inmiddels zijn ze alweer heel wat jaren gelukkig getrouwd. “Mijn vrouw kreeg voor de tweede keer flink wat te stellen met me naar aanleiding van mijn uitzending naar Libanon”, vertelt Aloys, “maar deze keer was onze relatie er wel tegen bestand”. Want in 2017 barst dan toch de bom, en Aloys is zeker een half jaar uit de running. “Ik ben een perfectionist en ik voelde me overbelast. Alle ellende en onrust kwam eruit!”, herinnert Aloys zich. Via Centrum ’45 wordt de diagnose PTSS gesteld, en met de hulp van therapie komt Aloys er bovenop. “Toch moet ik er altijd bedacht op zijn, dat ik mezelf niet voorbij loop en teveel hooi op mijn vork neem. Gelukkig trapt mijn vrouw zo nodig op de rem!”, aldus Aloys.  

Zijn deelname aan de Walk4Veterans is voor hem een logische keuze. “Ik weet hoe het voelt om met PTSS te leven en hulp nodig te hebben. Daarnaast is bewegen een tweede natuur en snijdt het mes zo aan twee kanten. Ik wil graag met tevredenheid terug kunnen kijken op mijn leven, iets nalaten. Mijn motto is  dan ook: Hij die iets wil, vindt een oplossing. Hij die niets wil, vindt een excuus!”, besluit Aloys.

Klik hier om naar de persoonlijke sponsorpagina van Aloys te gaan!

Marijke, Korporaal 1, loopt al voor de zesde keer mee met Walk4Veterans. “Mijn moeder liep al een jaar eerder mee. Ze nam me mee naar de afsluiting van het evenement en zo ben ik ‘besmet’ geraakt met het ‘Walk4veterans-virus’!”, aldus Marijke.

“Iedereen heeft recht op een maatje,
eentje die je helpt door dik en dun!”

Sinds 2010 werkt Marijke voor Defensie, momenteel bij 110 Transportcompagnie van de Koninklijke Landmacht op legerplaats Stroe.. Ze wil graag naar de KMS om zo door te kunnen blijven groeien binnen Defensie. “Of ik militair blijf tot aan mijn pensioen, dat weet ik niet. Voor nu past het goed bij mij en bij mijn ambities”, vertelt Marijke.

In 2019 vertrok ze naar Mali met de laatste lichting Nederlandse militairen, omdat de missie aldaar toen stopte. “Het was een prachtige ervaring! We waren daar met een kleine, hechte club en en hebben veel samengewerkt met de Noren, Duisters, Zweden en met de lokale bevolking”, herinnert Marijke zich. Ze had veel steun aan haar sergeant-majoor die al meerdere missies achter de rug had. Met hem kon ze goed praten over alle ervaringen en hij gaf haar de steun die ze nodig had. “Een fijne collega die ik altijd kan bellen mocht het nodig zijn!” aldus Marijke.

Omdat ze ten tijde van de Walk4Veterans 2019 in Mali was, besloot Marijke om daar ter plekke een eigen ‘Walk’ te organiseren. En met succes! Bijna het hele kamp liep mee, zowel de Nederlanders als de Zweden, Duitsers, Noren en zelfs een Bosniër en een Fin. Ze liepen met elkaar 10 kilometer in de benauwde, plakkerige atmosfeer van het regenseizoen in Mali. De keuken van het kamp sponsorde hen in de vorm van drankjes en versnaperingen.

“Ik ben een mooie ervaring rijker met de missie in Mali en had het voor geen goud willen missen. Om mij heen zie ik dat het ook anders af kan lopen”, zegt Marijke. Soms lijken missies achteraf niet te zijn gelopen zoals verwacht. Of ontstaat er zelfs het gevoel dat alles voor niets is geweest. Dat is heel pijnlijk na alles wat je ervoor het gedaan en gelaten. Betrokken militairen krijgen dan naast de mogelijke krassen van de missie zelf, ook nog een deuk door het ontstane beeld dat wordt geschetst.

 “Omdat de Walk4Veterans er echt toe doet en ik middenin het wereldje zit, wil ik me graag inzetten om een steentje bij te kunnen dragen aan het welzijn van hen die dagelijks te maken hebben angsten of problemen. Want iedereen heeft recht op een maatje, of dat nu een persoon of een hond is; iemand die je helpt en steunt door dik en dun!”, besluit Marijke.

Help je Marijke helpen? Ga naar haar persoonlijke sponsorpagina en doneer!