Hulphond geeft veteranen vrijheid terug

Door PTSS (posttraumatische stressstoornis) raken sommige veteranen de grip op het leven kwijt. Ze ervaren constant stress en voelen zich bedreigd. Een hulphond kan uitkomst bieden. Monique Egbers (57) is trainster bij Hulphond Nederland en zegt: “Een hulphond voelt spanning feilloos aan en brengt rust. Maar… het is geen robot.”

“Veel veteranen met PTSS zijn getekend door wat ze meemaakten op missie”, zegt Monique. “Voordat je op missie gaat, wordt er veel getraind en geoefend. Maar op doodsangsten kun je je niet voorbereiden. Sommige veteranen raken de afschuwelijke beelden van een bomaanslag, gijzeling of ander menselijk leed niet kwijt. Terug in Nederland herbeleven ze de nare ervaringen.”

Vertrouwen terug
Monique komt bij veel van hen over de vloer; ze begeleidt zowel de hulphonden als de veteranen. “Soms hangen er foto’s aan de muur waarop ze trots poseren in uniform. Dit staat vaak in schril contrast met de persoon die voor me zit. Veteranen met PTSS zijn getekend door hun ervaringen, ze zijn op hun hoede, schrikken van harde geluiden en mijden drukke situaties.” Uit ervaring weet Monique dat een hulphond de vrijheid, zekerheid en veiligheid weer kan teruggeven. Zo sprak ze een vrouw die behoorlijk gestrest en gespannen was tijdens de eerste ontmoeting. Monique: “Schuw keek ze om zich heen. Na een intensief trainingstraject werd er een hulphond bij haar geplaatst. Drie maanden later maakten we samen met de hond een wandeling, iets wat ze eerder niet durfde. Ze genoot er zelfs van; de hond had haar vertrouwen gegeven.”

‘Samen met de hond maakten we een wandeling, iets wat ze eerder niet durfde’


Kop op de schoot
Een PTSS hulphond leert kalm te blijven in drukke situaties en spanning aan te voelen. De hond pikt signalen van zijn baasje feilloos op. Monique: “Als die bijvoorbeeld zweet of onrustig beweegt, legt de hond zijn kop op de schoot zodat de cliënt op tijd de rust kan opzoeken. Een hulphond kan zijn baasje ook wekken als die een nachtmerrie heeft of ervoor zorgen dat mensen in de supermarkt op afstand blijven.”

“Het is erg belangrijk dat de hond en cliënt bij elkaar passen. Daarom kijken we hoe ze op elkaar reageren. Gaat dat goed en is er een match, dan volgt er een intensief trainingstraject met de hond en de cliënt. Het is hard werken voor allebei. De hond moet niet het anker zijn waar de cliënt zich aan vastklampt. En de cliënt moet accepteren dat de hond ook weleens een mindere dag heeft; het is geen robot en je krijgt er geen afstandsbediening bij. Een hulphond is niet voor iedereen geschikt.”

Gelukkig zijn er veel succesverhalen. Een veteraan die weer onder de mensen durft te komen.  Kinderen die thuis weer vriendjes kunnen uitnodigen. Of een uitstapje met je partner… “Het maakt me blij als ik zie hoe veteranen die binnenkwamen met angst of onzekerheid, weer met ontspanning in het leven staan. Daar doe ik het voor.”

Tekst: Annechien Willering